????اين روش در باغباني بيشتر استفاده مي شود. در پاي درخت لوله اي وجود دارد كه در هر ساعت، حدود ۷ – ۳ ليتر آب را در پاي درخت ميچكاند. هدف از كاربرد اين شيوه، مرطوب كردن نصف خاكي است كه در اطراف ريشه گياهان بالغ و يا گياهان سايه انداز قرار دارد.
????آب در مدت زماني طولاني و به آهستگي فقط به ناحيه ريشه كه عمل رشد از آنجا آغاز مي شود، داده مي شود. مقدار خاكي كه مرطوب مي شود، بسته به بافت خاك و زمان آبياري و تعداد گسيلنده ها (قطره چكان ) دارد كه از حداقل ۱ تا ۸ سوراخ براي هر گياه است.
????فاصله گسيلنده ها از تنه درختان بايد حداقل ۳۰۰ ميلي متر باشد. آبياري در اين روش بايد دايمي باشد و آبياري در فصل رشد، هر روز و يا هر دو روز يك بار انجام شود.
????به دليل فرآيند تبخير و تعرق از سطح گياه، موئينگي خاك كه سبب حركت بيشتر آب در بين گسيلنده ها مي شود، در زمان خشك شدن خاك كم مي شود.
????مي توان جهت جلوگيري از خشك شدن خاك سطحي از انواع مالچ استفاده كرد. به منظور ذخيره كردن آبي كه درخت در نوبت پيشين آبياري مصرف كرده است، مي توان فاصله آبياري را بين ۱۶ – ۱ ساعت تغيير داد. به دليل اهميت اين مورد، در مورد مزايا و معايب اين روش در انتها توضيحاتي آورده خواهد شد.
⭕️آبياري زيرزميني درختان:
????اين روش مصرف آب خيلي كم است. در گذشته كشاورزان كوزه ها را آب مي كردند، آن را در در خاك قرار مي دادند و بوته صيفي جات را اطراف آن كشت مي كردند. هم اكنون لوله هايي را به صورت مشبك در زير خاك قرار مي دهند، در نتيجه از اين سوراخ ها آب خارج مي شود. حركت ريشه هاي كوچك به سمت آب باعث شد تا ديگر از اين لوله ها، استفاده اي نشود.
⭕️نكات مهم
????آبياري باراني، قطره اي و زيرزميني به عنوان آبياري هاي تحت فشار شناخته مي شوند و مزيت آن ها در اين است كه در اين روش ها، كود را مي توان به صورت محلول در اختيار گياه قرار داد.
????از مهم ترين مشكلات آبياري هاي سنتي هدر رفت زياد آب، تجمع نمك، جابجايي بذر علف هاي هرز و پوسيدگي طوقه گياهان مي باشد. البته آبياري هاي تحت فشار نيز داراي مشكلاتي مي باشند. براي مثال آبياري باراني باعث افزايش شته و آبياري قطره اي باعث افزايش تجمع كنه ها مي گردد.
⭕️محاسن آبياري قطره اي:
۱- كاهش احتمال خطر حمله باكتري ها و قارچ ها، به علت پايين بودن رطوبت محيط و خشك بودن شاخ و برگ گياه
۲- امكان استفاده از آب شور به علت عدم تماس مستقيم آب با شاخ و برگ گياه
٣- تلفات بسيار كم آب به دليل عدم نفوذ عمقي آب در خاك
۴- جلوگيري از ايجاد رواناب سطحي، به علت كم بودن فشار و دبي آب
5- افزايش در كميت و كيفيت محصول نهايي
۶- عدم نياز به كارگر، به دليل سهولت در مكانيزه كردن سيستم
۷- سهولت در كنترل علف هاي هرز
????اين روش در باغباني بيشتر استفاده مي شود. در پاي درخت لوله اي وجود دارد كه در هر ساعت، حدود ۷ – ۳ ليتر آب را در پاي درخت ميچكاند. هدف از كاربرد اين شيوه، مرطوب كردن نصف خاكي است كه در اطراف ريشه گياهان بالغ و يا گياهان سايه انداز قرار دارد.
????آب در مدت زماني طولاني و به آهستگي فقط به ناحيه ريشه كه عمل رشد از آنجا آغاز مي شود، داده مي شود. مقدار خاكي كه مرطوب مي شود، بسته به بافت خاك و زمان آبياري و تعداد گسيلنده ها (قطره چكان ) دارد كه از حداقل ۱ تا ۸ سوراخ براي هر گياه است.
????فاصله گسيلنده ها از تنه درختان بايد حداقل ۳۰۰ ميلي متر باشد. آبياري در اين روش بايد دايمي باشد و آبياري در فصل رشد، هر روز و يا هر دو روز يك بار انجام شود.
????به دليل فرآيند تبخير و تعرق از سطح گياه، موئينگي خاك كه سبب حركت بيشتر آب در بين گسيلنده ها مي شود، در زمان خشك شدن خاك كم مي شود.
????مي توان جهت جلوگيري از خشك شدن خاك سطحي از انواع مالچ استفاده كرد. به منظور ذخيره كردن آبي كه درخت در نوبت پيشين آبياري مصرف كرده است، مي توان فاصله آبياري را بين ۱۶ – ۱ ساعت تغيير داد. به دليل اهميت اين مورد، در مورد مزايا و معايب اين روش در انتها توضيحاتي آورده خواهد شد.
⭕️آبياري زيرزميني درختان:
????اين روش مصرف آب خيلي كم است. در گذشته كشاورزان كوزه ها را آب مي كردند، آن را در در خاك قرار مي دادند و بوته صيفي جات را اطراف آن كشت مي كردند. هم اكنون لوله هايي را به صورت مشبك در زير خاك قرار مي دهند، در نتيجه از اين سوراخ ها آب خارج مي شود. حركت ريشه هاي كوچك به سمت آب باعث شد تا ديگر از اين لوله ها، استفاده اي نشود.
⭕️نكات مهم
????آبياري باراني، قطره اي و زيرزميني به عنوان آبياري هاي تحت فشار شناخته مي شوند و مزيت آن ها در اين است كه در اين روش ها، كود را مي توان به صورت محلول در اختيار گياه قرار داد.
????از مهم ترين مشكلات آبياري هاي سنتي هدر رفت زياد آب، تجمع نمك، جابجايي بذر علف هاي هرز و پوسيدگي طوقه گياهان مي باشد. البته آبياري هاي تحت فشار نيز داراي مشكلاتي مي باشند. براي مثال آبياري باراني باعث افزايش شته و آبياري قطره اي باعث افزايش تجمع كنه ها مي گردد.
⭕️محاسن آبياري قطره اي:
۱- كاهش احتمال خطر حمله باكتري ها و قارچ ها، به علت پايين بودن رطوبت محيط و خشك بودن شاخ و برگ گياه
۲- امكان استفاده از آب شور به علت عدم تماس مستقيم آب با شاخ و برگ گياه
٣- تلفات بسيار كم آب به دليل عدم نفوذ عمقي آب در خاك
۴- جلوگيري از ايجاد رواناب سطحي، به علت كم بودن فشار و دبي آب
5- افزايش در كميت و كيفيت محصول نهايي
۶- عدم نياز به كارگر، به دليل سهولت در مكانيزه كردن سيستم
۷- سهولت در كنترل علف هاي هرز
دستگاه «چاهك معكوس»