1 ) آهكي بودن خاك‌ها ; ( PH قليايي )
به ازاء هر يك واحد افزايش PH , حلاليت تركيبات آهن هزار رتبه كاهش پيدا مي‌كند !
يعني در PH فراتر از 7 حلاليت آهن , براي تأمين آهن مورد نياز گياه كافي نيست !
2 ) تهويه نامطلوب خاك ;
3 ) كمي مواد آلي در خاك ;
4 ) كيفيت غير مناسب آب آبياري ;
مخصوصا غلظت زياد يون بي‌كربنات , كه در جذب آهن و انتقال آن در باطن گياه ايجاد مشكل مي‌كند ;
5 ) مصرف زياد كودهاي فسفري ;
در شرايط مصرف زياد فسفر جذب آهن به وسيله گياه كاهش مي‌يابد .
ارزيابي آهن قابل جذب در خاك به روش عصاره گيري و با DTPA انجام مي‌شود . ( DTPA ) يك عصاره‌گيري است كه براي عصاره‌گيري موادتشكيل دهنده كم مصرف مورد استعمال قرار مي‌گيرد .
در اين روش معمولاً در صورتيكه اندازه آهن قابل جذب كمتر از 2 . 5 ميلي گرم در كيلوگرم باشد كمبود آهن موجود هست . همچنين بين 2 . 5 تا 4 . 5 ميلي گرم نيز در بعضي از گياهان كمبود آهن بازديد مي‌شود كه غلظت بحراني آهن نيز گفته مي‌شود !
غلظت بيش از حد 4 . 5 غلظت مطلوب آهن را نشان مي‌دهد .
آهن به صورت Fe+2 , Fe+3 و كِلات آهن ( كلات‌هاي طبيعي و كلات‌هاي مصنوعي ) به وسيله گياه جذب مي‌شود .
گياهان و ارقام آن ها نسبت به كمبود آهن حساسيت متفاوتي دارا‌هستند . واريته‌هاي گياهي از حيث حساسيت به كمبود آهن به دو تيم Fe افيشنت كوتي وا و Fe اين‌افيشنت كوتي وا تقسيم‌بندي مي‌شوند .
گياهان Fe افيشنت Fe - efficient يا آهن‌كارا ( يا مقاوم به كمبود آهن ) گياهاني مي‌باشند كه با مكانيسم‌هاي گوناگون قابليت جذب آهن را در خاك افزايش مي‌دهند و در نتيجه مبتلا كمبود آهن نمي‌شوند . اين گياهان با دو مكانيسم معروف به استراتژي 1 و استراتژي 2 قابليت جذب آهن را در خاك افزايش مي‌دهند . استراتژي1 در اكثر گياهان ديده شده و به صورت‌هاي مختلفي قابليت جذب آهن را بالا مي‌برد . از جمله اينكه دفع +H در محيط ريشه باعث اسيدي شدن PH خاك مي‌شود و حلاليت آهن را افزايش مي‌دهد .
1 ) آهكي بودن خاك‌ها ; ( PH قليايي )
به ازاء هر يك واحد افزايش PH , حلاليت تركيبات آهن هزار رتبه كاهش پيدا مي‌كند !
يعني در PH فراتر از 7 حلاليت آهن , براي تأمين آهن مورد نياز گياه كافي نيست !
2 ) تهويه نامطلوب خاك ;
3 ) كمي مواد آلي در خاك ;
4 ) كيفيت غير مناسب آب آبياري ;
مخصوصا غلظت زياد يون بي‌كربنات , كه در جذب آهن و انتقال آن در باطن گياه ايجاد مشكل مي‌كند ;
5 ) مصرف زياد كودهاي فسفري ;
در شرايط مصرف زياد فسفر جذب آهن به وسيله گياه كاهش مي‌يابد .
ارزيابي آهن قابل جذب در خاك به روش عصاره گيري و با DTPA انجام مي‌شود . ( DTPA ) يك عصاره‌گيري است كه براي عصاره‌گيري موادتشكيل دهنده كم مصرف مورد استعمال قرار مي‌گيرد .
در اين روش معمولاً در صورتيكه اندازه آهن قابل جذب كمتر از 2 . 5 ميلي گرم در كيلوگرم باشد كمبود آهن موجود هست . همچنين بين 2 . 5 تا 4 . 5 ميلي گرم نيز در بعضي از گياهان كمبود آهن بازديد مي‌شود كه غلظت بحراني آهن نيز گفته مي‌شود !
غلظت بيش از حد 4 . 5 غلظت مطلوب آهن را نشان مي‌دهد .
آهن به صورت Fe+2 , Fe+3 و كِلات آهن ( كلات‌هاي طبيعي و كلات‌هاي مصنوعي ) به وسيله گياه جذب مي‌شود .
گياهان و ارقام آن ها نسبت به كمبود آهن حساسيت متفاوتي دارا‌هستند . واريته‌هاي گياهي از حيث حساسيت به كمبود آهن به دو تيم Fe افيشنت كوتي وا و Fe اين‌افيشنت كوتي وا تقسيم‌بندي مي‌شوند .
گياهان Fe افيشنت Fe - efficient يا آهن‌كارا ( يا مقاوم به كمبود آهن ) گياهاني مي‌باشند كه با مكانيسم‌هاي گوناگون قابليت جذب آهن را در خاك افزايش مي‌دهند و در نتيجه مبتلا كمبود آهن نمي‌شوند . اين گياهان با دو مكانيسم معروف به استراتژي 1 و استراتژي 2 قابليت جذب آهن را در خاك افزايش مي‌دهند . استراتژي1 در اكثر گياهان ديده شده و به صورت‌هاي مختلفي قابليت جذب آهن را بالا مي‌برد . از جمله اينكه دفع +H در محيط ريشه باعث اسيدي شدن PH خاك مي‌شود و حلاليت آهن را افزايش مي‌دهد .
دستگاه «چاهك معكوس»