پتاسيم فقط عنصري است كه بعداز آمدن بداخل گياه بر عكس ازت , فسفر , كلسيم و… . وارد هيچ مخلوط آلي و شيميايي نمي شود . در تمام پروسه پتاسيم به طريق كاتيون يكبار مثبت نقش ايفا مينمايد پس فقط عنصري است كه براحتي ميتوان با به كارگيري از اين عنصر غلظت شيره سلولي را تغيير‌و تحول اعطا كرد
جذب آب بوسيله سلوِلهاي ريشه بواسطه اختلاف فشار اسمزي سلولهاي ريشه و آب جان دار در محلول خاك اطراف ريشه صورت مي گيرد . هر چقدر شيره سلولي غليظ خيس باشد اقتدار جذب آب به وسيله گياه و در سود پايداري به كم آبي گياه ارتقاء مييابد . با استعمال از كودهاي پتاسيمي به ميزان زيادتر ميتوان شيره سلولي سلولهاي ريشه را ارتقا دهيم .
عامل ارتقاء ايستادگي گياه به سرمازدگي نيز به دليل بالا بردن غلظت شيره سلولي و كاهش نقطه انجماد بوده و پارگي سلول در اثر يخزدگي را كم مينمايد . چونكه كاتيون پتاسيم در گياه وارد هيچ مخلوط آلي نميشود باطن شيره سلولي و سيستم آوندي بعنوان نمك فعاليت كرده و غلظت شيره سلولي و سيستم آوندي را ارتقاء مي دهد . در باب در اختيار گرفتن تعرق و كاهش تلفات آب و دوري از تشنگي نيز در رابطه با همين خصوصيت پتاسيم است .
خشبي كردن بافت هاي گياهي و كاهش رغبت آفات مكنده به گياهاني كه پتاسيم كافي اخذ كرده اند نيز در همين رابطه است . راجع‌به شوري نيز يكي بخاطر اثر آنتاگونيسمي پتاس با سديم بوده و روش ديگر ارتقاء ايستادگي به شوري به ارتقاء غلظت شيره سلولي بوسيله پتاسيم بر مي شود
يكي مشكلات خاكهاي شور ارتقاء فشار اسمزي محلول خاك اطراف ريشه گياه است . همانگونه كه گفته شد كار جذب آب زير تاثير اختلاف فشار اسمزي در ميان ريشه و محلول خاك واقعه مي افتد . در خاكهاي شور بواسطه بالا بودن غلظت املاح محلول فشار اسمزي محلول خاك بالا بوده و علي رغم وجود آب در خاك براحتي جذب نميشود.
منظور از خشكي فيزيولوژيكي همين كاهش و عدم جذب آب از خاك توسط ريشه بواسطه شوري خاك و بالا بودن فشار اسمزي محلول خاك است. وقتي پتاسيم به مقدار كافي و زياد در اختيار گياه قرار گيرد غلظت شيره سلولي سلولهاي ريشه افزايش يافته و با بالاتر رفتن فشار اسمزي ريشه نسبت به خاك حركت آب از خاك به ريشه حتي در شرايط شوري خاك اتفاق ميافتد.
پتاسيم فقط عنصري است كه بعداز آمدن بداخل گياه بر عكس ازت , فسفر , كلسيم و… . وارد هيچ مخلوط آلي و شيميايي نمي شود . در تمام پروسه پتاسيم به طريق كاتيون يكبار مثبت نقش ايفا مينمايد پس فقط عنصري است كه براحتي ميتوان با به كارگيري از اين عنصر غلظت شيره سلولي را تغيير‌و تحول اعطا كرد
جذب آب بوسيله سلوِلهاي ريشه بواسطه اختلاف فشار اسمزي سلولهاي ريشه و آب جان دار در محلول خاك اطراف ريشه صورت مي گيرد . هر چقدر شيره سلولي غليظ خيس باشد اقتدار جذب آب به وسيله گياه و در سود پايداري به كم آبي گياه ارتقاء مييابد . با استعمال از كودهاي پتاسيمي به ميزان زيادتر ميتوان شيره سلولي سلولهاي ريشه را ارتقا دهيم .
عامل ارتقاء ايستادگي گياه به سرمازدگي نيز به دليل بالا بردن غلظت شيره سلولي و كاهش نقطه انجماد بوده و پارگي سلول در اثر يخزدگي را كم مينمايد . چونكه كاتيون پتاسيم در گياه وارد هيچ مخلوط آلي نميشود باطن شيره سلولي و سيستم آوندي بعنوان نمك فعاليت كرده و غلظت شيره سلولي و سيستم آوندي را ارتقاء مي دهد . در باب در اختيار گرفتن تعرق و كاهش تلفات آب و دوري از تشنگي نيز در رابطه با همين خصوصيت پتاسيم است .
خشبي كردن بافت هاي گياهي و كاهش رغبت آفات مكنده به گياهاني كه پتاسيم كافي اخذ كرده اند نيز در همين رابطه است . راجع‌به شوري نيز يكي بخاطر اثر آنتاگونيسمي پتاس با سديم بوده و روش ديگر ارتقاء ايستادگي به شوري به ارتقاء غلظت شيره سلولي بوسيله پتاسيم بر مي شود
يكي مشكلات خاكهاي شور ارتقاء فشار اسمزي محلول خاك اطراف ريشه گياه است . همانگونه كه گفته شد كار جذب آب زير تاثير اختلاف فشار اسمزي در ميان ريشه و محلول خاك واقعه مي افتد . در خاكهاي شور بواسطه بالا بودن غلظت املاح محلول فشار اسمزي محلول خاك بالا بوده و علي رغم وجود آب در خاك براحتي جذب نميشود.
منظور از خشكي فيزيولوژيكي همين كاهش و عدم جذب آب از خاك توسط ريشه بواسطه شوري خاك و بالا بودن فشار اسمزي محلول خاك است. وقتي پتاسيم به مقدار كافي و زياد در اختيار گياه قرار گيرد غلظت شيره سلولي سلولهاي ريشه افزايش يافته و با بالاتر رفتن فشار اسمزي ريشه نسبت به خاك حركت آب از خاك به ريشه حتي در شرايط شوري خاك اتفاق ميافتد.
دستگاه «چاهك معكوس»